عشق /افتخار/اشک...

سلام شیرین تر از عسلم...

نمی دونم تا حالا یه حس افتخار و غرور همراه با شادی و عشق توی وجودت لبریز شده و چند قطره اشک از جام بلور چشمات سرازیر شده یا نه...

این حس رو دیروز عصر وقتی که با شما برای اولین بار توی جلسه مهدکودک به عنوان یه مادر شرکت کردم داشتم ...حس قشنگی که فکر کنم هیچ چیزی توی دنیا نتونه جایگزینش بشه و لذت تجربه اش رو  به  ادم بده.دیروز با تو بودم ...به عنوان یه مادر ...و چه زیبا بود وقتی خانم مجری از بچه ها می خواست دستای کوچولوشون رو روی قلبای مهربونشون بذارن و بگن " مامان بابا دوستت داریم". و اشکهای شوق من "که به لطف خدای مهربون همیشه همین نزدیکیهاست" جاری شدن به خاطر احساس خوب مادر بودن...

خدایا شکرت به خاطر همه نعمتهایی که بهم عطا کردی...شکرت به خاطر مهدی نازنینم...ممنون که زیباترین هدیه  رو برام در نظر گرفتی...ممنون به خاطر اینکه پسرم شاد و سر حال و سالم هست ...ممنون به خاطر اینکه داری زیباییهای زندگی رو بیشتر از گذشته بهم نشون میدی. ومن به شکرانه این نعمتهایی که بهم دادی سعی می کنم که هر روز بیشتر از دیروز شادی رو به خونم بیارم و از روزهای قشنگ زندگیم که همه هدیه های تو هستن بهترین  استفاده   رو کنم...